DETAILS LAATSTE ETAPPE
In de Personal File (HS9-392-1) van François Xavier Emile DANHAIVE (B) staat vrij nauwkeurig omschreven hoe hij vanuit België naar Spanje is ontsnapt. Tobias is vanaf Parijs zijn reisgezel.

Op maandag 24 april 1944 verlaat Danhaive zijn woonplaats Basècles en reist naar Brussel. Hier verblijft hij bij mevrouw DES ESSARTS. Longue Rue aux Bois 29 te Brussel. Op dinsdag 25 april neemt zijn gastvrouw hem rond 17.00 uur mee naar Café Metropolian tegenover het station Gare du Midi. Hier ontmoet hij zijn gids
LUCIEN en zijn vrouw. Van een zekere juffrouw CARETTE had hij al valse papieren ontvangen, een indentiteitsbewijs en een zogenaamde Reisbescheinigung op de naam van Willy Michiels. De reis naar Parijs liep via Kortrijk, Moeskroen en Doornik (Tournai).

Aangekomen in Parijs werd Danhaive door zijn gids Lucien afgezet bij 'Hotel de la Civette' en hier bleef hij tot zondag 30 april. Mogelijk is dit een safe house wat zich boven een sigarenzaak (
Civette) bevindt.
Dagelijks meldt hij zich bij juffrouw BELLIERES, een nicht van Jacky Des Essarts, die in de buurt van Porte de Neuilly woonde. Op zondag 30 april ontmoette hij mevrouw
GERMAINE (een koerierster van JULIEN = Mitterand). Deze grijze 60-jarige vrouw neemt hem mee naar het huis van de weduwe Odette DELORME, Rue Ernest Cresson 4, Parijs. Danhaive verblijft vervolgens 17 dagen in dit safe house tot dinsdag 16 mei 1944.

Op zaterdag 13 mei, meldt zich Tobias BIALLOSTERSKI, alias
JAN, zich ook op dit adres. Een paar dagen later, op dinsdag 16 mei, neemt Germaine beide mannen mee naar station Austerlitz en stelt hen voor aan de gids die hen naar Toulouse zal begeleiden. De gids had iemand bij zich die ook naar Spanje wilde ontkomen, de Belg Georges MARCQ. Om 10.30 uur op woensdag 17 mei komt het gezelschap op het station van Toulouse aan. Danhaive had reeds in Parijs een valse identiteitskaart op de naam van DENIZOT en een reisdocument van Germaine ontvangen.

"Le 13 mai 1944, est rejoint par un Hollandais J. DAUBRY (Biallosterski). Le 16 Mai quittent ensemble Paris, avec un guide et un plus GEORGE 'Le Commandant', pour Toulouse avec carte d'indentité françaiseet certificat de travail." (Danhaive)


Aangekomen in de stad werden de drie reisgenoten in een bescheiden apartement boven een rijwielzaak gehuisvest. Op donderdag 18 mei worden Danhaive en Biallosterski door een verzetsman meegenomen naar een ander safe house aan de Rue du Mas. St. Augustin 9 in Toulouse. Georges Marcq blijft alleen achter in de woning boven de fietsenwinkel.

"Ils sont conduits chez un marchand de vélo. Le Chef local de la ligne qui se faisait appeler Q ou Monsieur EDOUARD vient chercher Danhaive et le Hollandais laissant la George 'Le  Commandant'. Il arrive à un autre gite et repartent le 22 mai 1944 pour Perpignant." (Danhaive)


Beiden blijven hier tot maandag 22 mei 1944. Op die dag vertrekken beiden richting Pergignan. Hier slapen zij bij vrienden van hun gids en gaan de volgende dag, verder naar een dorp dat slechts 7 km van de Frans-Spaanse grens ligt. Hier blijven tot zondag 26 mei.

"Quittent Perpignant le 26 mai et rentrent suite à un accident survenu a George 'Le Commandant', leur dit-on à Toulouse chez Monsieur CABRIT, Rue de Rossignol 6." (Danhaive)

Tijdens dit verblijf horen zij dat Marcq samen met een agent (
RONALD), twee vliegers en twee gidsen zijn gearresteerd nadat zij Perpignan hadden verlaten. Danhaive en Biallosterski zijn hierdoor gedwongen naar Toulouse terug te keren, zij kwamen hier op zaterdag 26, of zondag 27 mei weer aan. De gids brengt hen onder in het safe house van M. CABRIT, Rue Rossignol 6, Toulouse. Zij blijven bij hem tot zondag 11 juni 1944.

Op zondag 11 juni neemt iemand hen weer mee naar het station en stelt hen aan een gids voor. Deze heeft ook weer iemand bij zich die naar Spanje wil ontsnappen, de amerikaanse vlieger Norman PERO. Gezamelijk reizen zij per trein via Tabres naar Montrejeau (Goudon-Poligan) waar zij om 17.00 uur na veel vertragingen arriveerden. Hier werden zij weer door een Spaanse gids opgewacht die voor elk een fiets bij zich had en allen zetten koers richting de Pyreneën. Na een kilometer of tien gefietst te hebben werd halt gehouden en kreeg iedereen te eten en te drinken. Op dit punt stond er ook weer een nieuwe Spaanse gids klaar,
ANGELE. Om 22.00 uur bereikt de groep na een inspannende tocht La Cabane. Hier moest gewacht worden totdat een gids nog een groep uit Montrejeau had opgehaald. Deze Groep bestond uit de Belgen Jean DRAPIER, Rene SOUDAN en de amerikaanse vlieger Richard ELLIOT.

"Repartent le 11 Juin de Toulouse rencontrent un Américan (Norman Pero) qui suit jusqu'a Montrejeau (cabane de bucherons, houthakkers) le 12 Avril 1944 rejoint par un Américan (Richard Elliot) et deux Belges, DRAPIER et SOUDAN." (Danhaive)

Waar stond 'La Cabane' precies? De afstand die men eerst gefietst had was 10 km en waarschijnlijk zijn zij in, of in de buurt van, het dorp St. Bertrand-de-Comminges gestopt. Ik heb het idee dat men vandaaruit doorgefietst is naar Bagnes-de-Luchon, dit was nog eens 30 km fietsen. Vanuit Montrejeau naar St. Bertrand-de-Comminges moest slechts 47 meter geklommen worden, vanhieruit naar Bagnes-de- Luchon moest 345 meter geklommen worden en dit zal het tempo aanzienlijk gedrukt hebben. Om vervolgens van Bagnes-de-Luchon naar Hospice-de-France te komen moest nog eens 515 meter geklommen worden maar nu over een afstand van slechts 10 kilometer. Het vermoeden is dat 'La Cabane' in de buurt van Bagnes-de-Luchon gestaan heeft, of nog staat. Vandaar uit ging men te voet verder om de grens over te steken.

Dinsdag 13 juni gaat de hele groep op weg richting de Spaanse grens en na een tocht van drie dagen door de bergen steken zij op vrijdag 16 juni 1944 de grens over in de buurt van Col de Rioumajou en Hospice de France.

De gidsen bleven bij de groep tot dat een schuilplaats genaamd 'La Caverne' was bereikt op zo'n 45 kilometer van de Frans-Spaanse grens. Van hieruit zou men met een gereedstaande auto doorreizen naar Barcelona. De auto dook op tijdens de tweede dag in de schuilplaats, maar net buiten Graus werden zij door de Guardia Civil aangehouden en gearresteerd. Alle leden van de groep werden opgesloten in een gevangenis. Dit was op dinsdag 20 juni.

De volgende dag, woensdag 21 juni, reed men onder politie begeleiding via Huesca naar Zaragossa, men kwam hier op donderdag 22 juni aan. Nadat hij gearresteerd was gaf Danhaive een valse naam op, zijnde Anthony Butler en hij gaf aan Australiër te zijn. Toen hij uit België vertrok had men hem geadviseerd dit te doen wanneer hij in moeilijkheden zou komen.

Danhaive was ongeveer een week in Zaragossa toen de Britse Autoriteiten namens hem actie ondernamen en werd hem op donderdag 29 juni toegestaan door te reizen naar Madrid. Hij nam zijn intrek in Hotel Medicdia en daar ontmoette hij de Britse zaakgelastigde CHESSWELL als de Belgische zaakgelastigde M. WODON.

Op maandag 3 juli 1944 schrijft Danhaive in Madrid een geheim rapport:


Transcription                                             
                                                         RAPPORT SECRET
                 No 300 of rapport No D75.


"A partir de l'hiver 41, 42 DANHAIVE cherche à rejoindre l'UK et dans ce but cherche des contacts. A partir de ce moment s'occuppé d'oeuvres patriotique et entre un rapport avec HENRI FREDERICQ qui se serai occupé d'une service en France. Ne trouve aucune ligne. Henri Fredericq partir de Juin 1943, tout en continuant ses études apporte sa collaboration à HENRI NEUMAN (
CAESAR) 28 ans, docteur en droit à l'ULB. En Juin il fournit à Henri Neuman qui était recherche un gite chez les parent Danhaive en Basecles. Vers la fin de Juillet, sert d'intermédiare pour la compte de Henri Neuman afin de mettre en contact un groupe de résistance de Basecles (anciennement du Front Independance) avec le Groupe "G" de sabotage dont le Chef JEAN BURGERS aurait été arrêté vers Avril 1944 et dont Henri Neuman était Chef adjoint. Plus tard Danhaive met Groupe "G" de sabotage avec une carrière (région d' Ecausines) pour la fourniture de poudre noir. Fin Octobre 1943, s'occupe de réception d'armes par parachutage (opération finalement décommandée) et réalisée plus tard à Leuze (dorp ten noorden van Namen). Groupe "G" étant parti pour L' Angleterre, Danhaive ne le revoit que en février 1944, et en mars Groupe "G" lui fait demander s'il serait d'accord de partir en UK et subit un entrainement pour se faire parachute ensuite. Au debut d'avril Danhaive marque son accord, et reçoit instruction d'attendre. Prévenu le 23 avril 1944 par la femme dún agent de Henri Neuman que un certain JACQUES GUYOT qui devait partir comme recrue pour le service de renseignement  le lendemain n'a pu être touché et qu'il peut partir à sa place. Il quitte Basecles le 24 avril 1944 et est à Bruxelles le 25 avril, avec le guide LUCIEN va jusque Paris via Mouscron, ou il arrive le 26 avril dans l'après midi (avec comme papiers un Reisbescheinigung fait à son nom, profession employé à Telefunken. Loge à Hotel de la Civette justqu'au 30 Avril, est conduit chez Madame DELORME à Rue Ernest Cresson 4, Paris 18e ou il reste 17 jours.
Le 13 mai 1944, est rejoint par un Hollandais
J. DAUBRY (Biallosterski). Le 16 Mai quittent ensemble Paris, avec un guide et un plus GEORGE 'Le Commandant', pour Toulouse avec carte d'indentité françaiseet certificat de travail. Ils sont conduits chez un marchand de vélo. Le Chef local de la ligne qui se faisait appeler Q ou Monsieur EDOUARD vient chercher Danhaive et le Hollandais laissant la George 'Le  Commandant'. Ils arrive à un autre gite et repartent le 22 mai 1944 pour Perpignant. Quittent Perpignant le 26 mai et rentrent suite à un accident survenu a George 'Le Commandant', leur dit-on à Toulouse chez Monsieur CABRIT, Rue de Rossignol 6. Repartent le 11 Juin de Toulouse rencontrent un Américan (Norman Pero) qui suit jusqu'a Montrejeau (cabane de bucherons, houthakkers) le 12 Avril 1944 rejoint par un Américan  (Richard Elliot) et deux Belges, DRAPIER et SOUDAN. Dès lors le voyage est identique à la relation No. D76."



Uiteindelijk heeft hij (
Danhaive) samen met Drapier en Soudan en een aantal Fransen op woensdag 26 juli 1944 Madrid verlaten. Onder Britse bescherming reisde men via San Roque naar Gibraltar en werd Danhaive op
donderdag 27 july op een vliegtuig naar Engeland gezet.

Op 22 augustus 1944 wordt in Engeland een rapport opgemaakt waarin Dahaive nogmaals zijn verhaal doet. Hier onder een deel daarvan:

Transcription

" ... J'ai frenchi la frontière espagnole le 16 Juin 1944 et ai été arrêtte par la police le 20 Juin 1944 à Graus. ou j'ai été maintenu pendant une nuit; de là, j'ai été transféré a Huesca ou j'ai passé nuit également, puis, j'ai été achemine sur Saragosse ou j'ai vu le Consul de Grande Bretagne, qui m'a évité le séjour dans un camp de concentration espagnol. J'ai quitté Saragosse le 29 Juin 1944 pour Madrid; j'y suis arrivé le 30 Juin 1944. Parti de Madrid le 26 Juillet 1944 et j'ai atteint Gibraltar le 27 Juillet 1944 et j'ai quitté cette ville le 28 Juillet 1944. J'ai débargué à Bristol le 29 Juillet 1944 et j'ai été dirigé le même jour ..."


Het verslag van Jean DRAPIER zit iets anders in elkaar, want hij reist samen met Soudan met andere gidsen via Parijs naar Spanje. Zijn verslag is ook op 3 juli in Madrid opgemaakt, Drapier is D76. D76 wordt ook genoemd in het verslag van Danhaive, die nummer D75 draagt met volgnummer 300.


Transcription
                                                          RAPPORT SECRET                  (Ref. Déclar. No.76) No. 301)


"Jean DRAPIER rencontre le 24-1-1944, LOPPENS, Conseiller à la Court d'Appel qui lui signale que son nom figure sur une liste nominative de personnes demandées par le Gouvernement . Ayant marqué son accord, il se voit attribuer comme indicatif le nom de CAROLUS, puis ne reçoit plus signe de vie jusque vers le 20-5-1944, date à laquelle Loppens, lui confirme que l'on s'occupe du départ.
Le 5-5-1944 il est averti que le départ est fixé au 7-5-1944. Le 7 mai, est ..ris par Loppens en contact avec le guide
THEO (Theo Janssen) et avec René SOUDAN. Ils partent pour Paris munis d'une fausse carte d'identité belge à leur propre nom et d'un passeport pour Paris. Arrivés à Paris vont loger dans un garage à Rue Caulyn Courentant 44 (Garage Coupel, Caulincourt 44, Parijs). Repartent le 8-5-1944 avec carte d'identité française (Nom de CHARDON). Sont conduits chez un boucher à RRE (??) ou ils séjournent dix jours. Dans ce gite rencontre Georges MARCQ qui depart seul le 16-5-1944. Eux même quittent le gite le 19-5-1944 pour Toulouse ou ils arrivent 20-5-1944 (pas de contrôle en chemin de fer). Sont hébergés chez un facteur des Postes jusqu'au 23-5-1944, dat à laquelle ils partent pour Carcassonne. N'ayant pas trouvé le guide (in Carcassonne) ils rentrent au gite (in Toulouse).
Depart le 24-5-1944, avec guide Espagnol pour Perpignan en chemin de fer jusque Quillan puis en autobus. Sont Hérbergé chez un Espagnol. Suite a un accident qui s'est produit la veille (Arrestation de deux Belges dont Georges MARCQ et un agent parachuté blessé (
Ronald)), ils sont reconduite au gite de Toulouse ou était arrivé entretemps Josine MARDULYN (aka BETTY, or GENEVIEVE), dont le fréres est incarcéré à Saint Gilles depuis la fermeture de l'ULB.
Josine Mardulyn part le 27-5-1944 avec un compatriote magistrat, et il est convenu d'attendre le message radiodiffusé qui doit annoncer la bonne arrivée de ce groupe.
Le message "Chienne a eu quatre chiots" est entendu le 6-6-1944. Ils partent avec en plus un aviateur Américain (
Richard Elliot) le 12 Juin pour Montrejeau. De là à pied jusque Saint Betrand-de-Comminges ou ils remis au guide passeur. Logent le 13 Juin dans une Cabane de berger ou ils rejoignent un Américain, le Belge (Danhaive) et un Hollandais (Biallosterski).
Le groupe campe le 14 Juin puis la nuit suivante en passant par
un tunnel de captage arrivent à la frontière qu'ils passent le 16 Juin (probablement au Col de Venasque). Drapier étant épuisé de fatique, le groupe campe jusqu'a la nuit du 18 Juin en attendant une voiture que le guide est allé chercher.
Le 18 Juin, retrouvent la voiture que le près
d'une centrale éléctrique (Route descendant à Graus). La voiture est arrêtée par la Garde Civile en amont de Graus, et amenée sous garde à Graus ou tout le groupe est arrêté.
Drapier déclare offcier aviateur Canadien né en 1905, rejoignant les Forces. Transféré a Basbastro puis Huesca le 21 Juin le groupe entre en contact avec le vice Consul de Grande Bretagne a Saragosse. Interrogé à nouveau Drapier se déclaré finalement civil Canadien.


Font une tentative de passage par Perpignant et rentrent à Toulouse qu'ils quittent finalement le 12 Juin pour l'Espagne via Montrejeau, St.Bertrand-de-Comminges. Entrent en Espagne le 16 Juin, sont arrêtés sur la route de Graus. Il se présente comme Canadien sous le nom de CHARDON. Transféré à Barbastro le 21 Juin, à Saragosse le 22 Juin et placé en résidence surveillée. Transféré à Madrid le 30 Juin 1944."


Volgens dit rapport zou de groep dus door de Guardia Civil op 20 juni eerst in Graus zijn vastgezet. De volgende dag, 21 juni werden zij overgeplaatst naar Barbastro en vervolgens weer een dag later, op 22 juni overgeplaatst naar Zaragossa. Volgens Danhaive zou de Britse Consul hen daar in een concentratiekamp bezocht hebben. Hebben zij acht dagen in dat kamp gezeten voordat zij naar Madrid konden reizen?




                            
                                 

w.mugge@home.nl
 
w.mugge@home.nl

   
05-07-2020