RUUD STEENMEIJER.
Rudolf (Ruud) Steenmeijer is geboren op 19 november 1918 in Amsterdam. Hij was de zoon van Jan Steenmeijer en Julia Maria Georgina Hogenkamp. Na de lagere school haalde hij in Amsterdam de diploma’s mulo en hbs. Hij volgde daarna cursussen op het gebied van sociaal en maatschappelijk werk en jeugdwerk. Hij sloot zijn studie af met het behalen van de akte MO-pedagogiek.
Hij is actief binnen Scouting en had vanaf 1931 allerlei functies. Hij kent Herman Maillette de Buy Wenniger, districtscommissaris van district Amsterdam, via Scouting. In januari 1939 staat in het ledenblad Waakt van de Padvinders Vereniging Nederland dat hij geslaagd is voor het eerste en tweede gedeelte van de leiderscursus. Hij zit dan bij de groep 13, Hunnenborghgroep in Amsterdam en is daar een jaar eerder als scoutsleider begonnen. In april 1939 stapt hij over en wordt scoutsleider bij de Amsterdamse groep 2 van Padvinders Vereniging Nederland. In september 1940 sluit groep 2 aan bij de NPV.
Ruud gaat wonen op het Nieuwe Suikerhofje aan de Prinsengracht in Amsterdam. Ook zijn vriend en medescout Tony IJssennagger woont hier. Ruud woont officieel tijdens de bezetting op het adres van zijn moeder, eerst in Zandvoort, vanaf juni 1943 op de Meerhuizenstraat in Amsterdam.
Het Nieuwe Suikerhofje (Prinsengracht 385-395) ligt verstopt achter grachtenhuizen aan de Prinsengracht en is via een poortje toegankelijk. Herman Maillette de Buy Wenniger, Henk Pelser en Emile Sindram huren samen het hofje en noemen het ‘Het Prinsenklooster’. Herman gaat wonen in de kapel. Tijdens de oorlog zitten er veel verschillende mensen in onderhuur en daarnaast duiken er veel mensen onder. Verschillende (scouting) vrienden en bekenden van Herman vinden er onderdak, zoals Ruud Steenmeijer en Tony IJssenagger. Er wonen en logeren oud-Spanjegangers en jonge Joodse mannen die bang zijn opgepakt te worden. Ook studenten, die de loyaliteitsverklaring niet ondertekenen, wonen er vanaf april 1943 voor lange tijd illegaal. Eén van hen is de scout Dirk Horringa. Ruud Steenmeijer is in 1941 de bibliothecaris van een bibliotheekje in de kapel: “De boekerij der Prinselijke Orde”. In het hofje vinden, naast het huisvesten van onderduikers, ook veel andere illegale activiteiten plaats, zoals het vervalsen van papieren. In 1942 startte Ruud zijn loopbaan als jeugdleider bij de instelliling op het terrein van de jeugdhulpverlening en jeugdbescherming Pro Juventute in Amsterdam. Ook Herman en Margreet Taselaar, de jongere zus van huisgenoot
Vica Taselaar, werken hier. Medewerkers van Pro Juventute komen in veel reguliere en joodse kindertehuizen en zo kunnen ze Joodse
jongeren en kinderen helpen aan onderduikplekken. Die plekken zijn soms ook in nietJoodse tehuizen. Steenmeijer is hier waarschijnlijk ook bij betrokken. Onder andere kinderen uit de Joodse Berg-stichting in Laren worden door hen ondergebracht. In de Berg-stichting waren veel kinderen lid van Scouting. Omdat Ruud en Herman na de arrestatie van hun collega Bert van Veen ook door de Sicherheitsdienst (SD) worden gezocht, verhuist Ruud begin 1944 naar Hummelo en Herman naar Rotterdam. Herman kwam op 6 maart 1944 in dienst van het toenmalige kamp voor sociale jeugdzorg De Tol in Hummelo. Na de oorlog verzocht het ministerie van Sociale Zaken hem de leeggelopen arbeidsdienstkampen te herinrichten om er ‘vastgelopen’ jeugd op te kunnen vangen (heropvoedingskampen voor jongeren die lid geweest waren van de NSB). Hij heeft dit op veel plaatsen in Nederland gedaan. Op 1 januari 1951 werd hij geplaatst op het voormalige kamp van de Nederlandsche Arbeidsdienst (N.A.D.), het internaat Vreekwijk, in Deurne. Hij werd daar de adjunct van commandant Jan de Graaf. In 1962 werden de functienamen van beide heren veranderd in directeur en adjunct-directeur. Ook het kampwerk kreeg toen een andere naam: Bijzonder Jeugdwerk (B.J. Vreekwijk). Ruud trouwde op 12 september 1951 in Doetinchem met Margaretha Engelina (Greeth) Staal. Ze kregen twee kinderen. In 1970 werd hij benoemd tot hoofd Groepsdienst en vervulde deze functie tot aan zijn pensioen. Hij werd in 1980 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ruud is overleden op 13 januari 2000 in Deurne.
Hij is actief binnen Scouting en had vanaf 1931 allerlei functies. Hij kent Herman Maillette de Buy Wenniger, districtscommissaris van district Amsterdam, via Scouting. In januari 1939 staat in het ledenblad Waakt van de Padvinders Vereniging Nederland dat hij geslaagd is voor het eerste en tweede gedeelte van de leiderscursus. Hij zit dan bij de groep 13, Hunnenborghgroep in Amsterdam en is daar een jaar eerder als scoutsleider begonnen. In april 1939 stapt hij over en wordt scoutsleider bij de Amsterdamse groep 2 van Padvinders Vereniging Nederland. In september 1940 sluit groep 2 aan bij de NPV.
Ruud gaat wonen op het Nieuwe Suikerhofje aan de Prinsengracht in Amsterdam. Ook zijn vriend en medescout Tony IJssennagger woont hier. Ruud woont officieel tijdens de bezetting op het adres van zijn moeder, eerst in Zandvoort, vanaf juni 1943 op de Meerhuizenstraat in Amsterdam.
Het Nieuwe Suikerhofje (Prinsengracht 385-395) ligt verstopt achter grachtenhuizen aan de Prinsengracht en is via een poortje toegankelijk. Herman Maillette de Buy Wenniger, Henk Pelser en Emile Sindram huren samen het hofje en noemen het ‘Het Prinsenklooster’. Herman gaat wonen in de kapel. Tijdens de oorlog zitten er veel verschillende mensen in onderhuur en daarnaast duiken er veel mensen onder. Verschillende (scouting) vrienden en bekenden van Herman vinden er onderdak, zoals Ruud Steenmeijer en Tony IJssenagger. Er wonen en logeren oud-Spanjegangers en jonge Joodse mannen die bang zijn opgepakt te worden. Ook studenten, die de loyaliteitsverklaring niet ondertekenen, wonen er vanaf april 1943 voor lange tijd illegaal. Eén van hen is de scout Dirk Horringa. Ruud Steenmeijer is in 1941 de bibliothecaris van een bibliotheekje in de kapel: “De boekerij der Prinselijke Orde”. In het hofje vinden, naast het huisvesten van onderduikers, ook veel andere illegale activiteiten plaats, zoals het vervalsen van papieren. In 1942 startte Ruud zijn loopbaan als jeugdleider bij de instelliling op het terrein van de jeugdhulpverlening en jeugdbescherming Pro Juventute in Amsterdam. Ook Herman en Margreet Taselaar, de jongere zus van huisgenoot
Vica Taselaar, werken hier. Medewerkers van Pro Juventute komen in veel reguliere en joodse kindertehuizen en zo kunnen ze Joodse
jongeren en kinderen helpen aan onderduikplekken. Die plekken zijn soms ook in nietJoodse tehuizen. Steenmeijer is hier waarschijnlijk ook bij betrokken. Onder andere kinderen uit de Joodse Berg-stichting in Laren worden door hen ondergebracht. In de Berg-stichting waren veel kinderen lid van Scouting. Omdat Ruud en Herman na de arrestatie van hun collega Bert van Veen ook door de Sicherheitsdienst (SD) worden gezocht, verhuist Ruud begin 1944 naar Hummelo en Herman naar Rotterdam. Herman kwam op 6 maart 1944 in dienst van het toenmalige kamp voor sociale jeugdzorg De Tol in Hummelo. Na de oorlog verzocht het ministerie van Sociale Zaken hem de leeggelopen arbeidsdienstkampen te herinrichten om er ‘vastgelopen’ jeugd op te kunnen vangen (heropvoedingskampen voor jongeren die lid geweest waren van de NSB). Hij heeft dit op veel plaatsen in Nederland gedaan. Op 1 januari 1951 werd hij geplaatst op het voormalige kamp van de Nederlandsche Arbeidsdienst (N.A.D.), het internaat Vreekwijk, in Deurne. Hij werd daar de adjunct van commandant Jan de Graaf. In 1962 werden de functienamen van beide heren veranderd in directeur en adjunct-directeur. Ook het kampwerk kreeg toen een andere naam: Bijzonder Jeugdwerk (B.J. Vreekwijk). Ruud trouwde op 12 september 1951 in Doetinchem met Margaretha Engelina (Greeth) Staal. Ze kregen twee kinderen. In 1970 werd hij benoemd tot hoofd Groepsdienst en vervulde deze functie tot aan zijn pensioen. Hij werd in 1980 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ruud is overleden op 13 januari 2000 in Deurne.
WEGGUM.COM