PF CARD
FILE: HS9/819/6 & HS7/159

NAME:
Kamphorst, Pieter (Peter).

BORN:
24-11-1894, Ermelo, Gelderland.

EDUCATION:

OCCUPATION:
Marechaussee

ARRIVED IN ENGLAND:

ORGANISATION:
SOE/MVT

TRAINED AS:
agent, sabotage instructor.

TO THE FIELD:
21-10-1942/22-10-1942

MISSION:
TOMATO

DROPPED AT:

NEAR:
Ermelo, Gelderland.

DROPPED WITH:
Koolstra & Pals

OVERRUN: NA

PLACE: NA

RETURNED TO ENGLAND: NA

AFTER MISSION REPORT: NA

ARRESTED:
22-10-1945 on dropping field.

PRISONS:
Scheveningen, Haaren, Assen, Rawicz, Mauthausen.

DIED:
07-09-1944 (murdered).

PLACE:
KZ Mauthausen, Austria.

TRAINING NAME: Pieter Kerkhof.

ALIAS:
TOMATO-A

NAMES IN THE FIELD:
EDDY, Pieter van Putten, Peter Kampenhorst.

RADIOPLANS:

CRYSTALS:
NA

SET: NA

PREFIX:
unknown

CUTOUT:
NA

WITH ORGANIZATION:
Plan Holland

CONTACTS:
NA

SAFEHOUSES:
NA

TX LOCATIONS:
NA

WT-OPERATOR(S):

SOURCES:
Frans Kluiters

REMARKS:
Kamphorst was betrokken bij Plan Holland. In de nacht van 21 op 22 oktober 1942 werd hij geparachuteerd in de buurt van Voorthuizen met de opdracht te saboteren. Hij werd meteen na zijn landing gearresteerd en was slachtoffer van het Englandspiel. Hij gebruikte ook de namen Peter Kampenhorst, Pieter Kerkhof en Pieter van Putten. Bron: Wikipedia.

In de nacht van 21 op 22 Oktober 1942 werden Pieter Kamphorst (47 jaar), Meindert Koolstra (25 jaar) en Michiel Pals (30 jaar) geparachuteerd op de heide bij Ermelo. Zij werden na hun landing direct gearresteerd en werden het slachtoffer van het Englandspiel. Het bijzondere aan dit drietal is dat zij alledrie behoord hebben tot de escorte die het koninklijk gezin in mei 1940 naar Engeland heeft begeleid.

Joseph Schreieder schrijft in zijn boek "Het Englandspiel" het volgende over deze dropping;
De Heide zwijgt...
De laatste dagen van oktober naderden. Giskes en ik (Schreieder) hadden ons al afgevraagd, wat zij ons zouden brengen en of de maand zo goed zou eindigen, als hij begonnen was. Hij scheen ons niet teleur te stellen. Reeds in de nacht van 21 op 22 Oktober zaten wij weer op de heide. Van mijn eigen geboortestreek kende ik alleen bergen, gletsjers, rotsen en dalen. In Nederlands leerde ik de hei kennen en werd ik al spoedig toegankelijk voor de betovering, die er van uit ging. En als het vliegtuig over de driehoek der rode lampen daverde, de parachutes zich boven onze hoofden ontpooiden en de machine met metaalachtig zingen in de verte verdween, dan voelde ik de spanning van het "Englandspiel" veel duidelijker dan op het Binnenhof, in Haaren of Driebergen. Daar drong zic steeds weer de vraag aan mij op: Zal de heide ons niet verraden? Zal geen toeval of slordigheid ons parten spelen?
Van de buitendiensten had ik al enige aangiften ontvangen, die berichten van geheimzinnige dingen, die hier en daar op de heide plaats vonden. Deze konden echter gemakkelijk gesust worden. Als echter illegalen er achter kwamen en ons bespiedden? Als een piloot door een slect gecamoufleerde auto of bovenkanten van auto's, die in het maanlicht blonken, wantrouwend werd of de hei hem op andere wijze haar geheim verried? Zou het niet opvallen, dat de vliegtuigen steeds onbeschadigd terugkeerden? Soms waarschuwden wij per radio het vliegveld van de nachtjagers, om het vliegtuig bij het wegvliegen aan te laten vallen. Dat waren zo onze gedachten, die zich midden in de zwaarmoedigheid van het heidelandschap in deze oktobernacht aan mij opdrongen.


RELEASED: NA

COMPLETE:
NO



© Weggum

w.mugge@home.nl

Datum: 06-09-2019