Koen Limperg

Koenraad (Koen) Limperg (Amsterdam, 19 juli 1908 - Overveen, 1 juli 1943) was een Nederlandse architect en actief als verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Limperg was zoon van de accountant en latere hoogleraar in de bedrijfseconomie Theodore Limperg en Emma Altink. Hij had een oudere broer Theo en een jongere zus Emmy. In 1938 trouwde hij met Maria Henriëtte Loopuit, dochter van het Amsterdamse gemeenteraadslid Joseph Loopuit. Voor haar was het een tweede huwelijk, waaruit zij een dochter had.

Limperg bezocht de middelbare school en het Lyceum te Amsterdam en ging vervolgens, na de School voor Bouwkunde en Versierende Kunsten en Kunstambachten te Haarlem (1925-1927), naar de Middelbare Technische School te Utrecht (1927-1930). Hier leert hij de latere architect Harry Elte kennen.

Na zijn opleiding werkte hij enige jaren bij Architectenbureau H.A.J. en Jan Baanders en een jaar bij het bureau van Jan Wils in Den Haag. In 1932 vestigde hij zich als zelfstandig architect in Amsterdam.
In zijn dertienjarige carrière heeft hij slechts weinig gebouwd: een atelier in Laren (Noord-Holland), in Den Haag een woonhuis met kantoor en werkplaats en her en der diverse verbouwingen.
Zijn beroepsactiviteiten werden beïnvloed door ideeën over standaardisatie en efficiëntie, akoestiek, (warmte- en geluids-)isolatie en moderne bedrijfsvoering, door stromingen als het functionalisme en het nieuwe bouwen. Zijn strakke functionele ontwerpen contrasteren met zijn ontwerpen voor het toneel en tentoonstellingen. Met name zijn inrichtingen van tentoonstellings- en jaarbeursstands en decors en kostuums voor toneelgezelschappen behoren tot zijn meer frivole werk. Hieruit sprak een levendige fantasie. Op het gebied van toneel heeft Limperg diverse keren samengewerkt met regisseur Paul Storm, regisseur Abraham van der Vies en toneeladviseur D.C. van der Poel. Hij was initiatiefnemer van de Nederlandsche catalogus voor de bouwwereld, die in 1935, met medewerking van de Bond van Nederlandse Architecten, voor het eerst werd uitgegeven.

Als architect was hij lid van Architectura et Amicitia (1930-1932), vervolgens van Groep 32 (1932-1934) en daarna van De 8, een idealistische en ethische groep (1934-1942). Zijn overstap van Groep 32 naar De 8 werd vermoedelijk gemotiveerd doordat Groep 32 decoratie toevoegde aan architectuur. Limperg hing meer het nieuwe bouwen aan, die elke decoratie afwees. In 1937 werd hij voorzitter van de derde CIAM-V-commissie en van 1942 tot zijn dood in 1943 was hij lid van de Studiegroep Architectonische verzorging van de Naoorlogse Woningbouw.

Op een van de vergaderingen van De 8 moest beslist worden over het lid-worden van de door de Duitse bezetters opgezette Nederlandsche Kultuurkamer. De meerderheid neigde geen stelling te willen nemen en misschien zelfs te willen meewerken. Limperg was hier fel op tegen en verliet de groep. De 8 zou zich later sterker afzetten tegen de Kultuurkamer.

Hij sloot zich aan bij de verzetsgroep rond de beeldhouwer Gerrit van der Veen en Willem Arondeus en was in maart 1943 betrokken bij de Aanslag op het Amsterdams Bevolkingsregister. Limperg zou de groep voorzien hebben van de plattegronden, opdat men precies de weg zou weten in het gebouw. Kort na de overval werd hij samen met 11 andere leden van de groep opgepakt, veroordeeld en op 1 juli 1943 gefusilleerd in de duinen van Overveen.

Source: Wikipedia.