KAMP HOLTERHOEK.
Direction Finding opstelling?
Een afluisterstation van de NSO bevond zich op de militaire basis Kamp Holterhoek in de plaats Eibergen in de Achterhoek, waar sinds 1967 door het 898 Verbindingsbataljon radioverkeer uit het voormalige Oostblok werd afgeluisterd. In 1998 ging dit bataljon samen met de 1e Luchtmacht Verbindingsgroep uit Alphen en het in Eemnes gevestigde onderdeel van het Technisch Informatieverwerkings Centrum (TIVC) van marine op in het nieuwe Operationeel Verbindings-Inlichtingen Centrum (OVIC), dat in Eibergen gevestigd werd.
In 1997 startte het project Rood ("Radio Ontvangst Omni Directioneel") ter modernisering van de radio-antennes, destijds bestaande uit twee masten van elk 60 meter hoog op het antenneveld aan de Noachweg. Aanvankelijk wilde Defensie op een terrein nabij Kamp Holterhoek drie masten van 95 meter en drie andere van 75 meter hoog plaatsen met daartussen in koepelvorm gespannen antennedraden. Daarvoor zouden enkele boerderijen moeten worden gesloopt en het plan leidde dan ook tot protesten van bewoners. Tot opluchting van de omwonenden bleek in 2003 dat volstaan kon worden met vier cirkels van elk 12 sprietantennes van 15 meter hoog.
In december 2007 werd begonnen met de bouw van een ondergrondse ruimte voor de technische apparatuur en in 2008 werd het contract getekend met het Britse bedrijf Roke Manor Research Ltd. voor de bouw van een "rondom ontvangend antennesysteem" bestaande uit 52 antennes van elk 6 meter hoog, dat begin 2011 gereed zou moeten zijn. Met deze antennes, geplaatst in vier concentrische cirkels, kan hoogfrequent (HF) radioverkeer zowel in het horizontale als in het verticale vlak worden onderschept, alsmede op geavanceerde wijze direction finding worden uitgevoerd.
Eibergen was destijds de eerste plek ter wereld waar zich een dergelijk zeer gevoelig antennessysteem bevond. Hiermee kon de NSO de communicatie van bijvoorbeeld militaire regimes overal ter wereld in de gaten houden. Naar verluidt werken er in Verwervingscentrum Eibergen (VC Eibergen) vele tientallen specialisten, die zich vooral bezighouden met het interpreteren van de afgeluisterde informatie.
De drie hoofdtaken van de NSO waren:
Het onderscheppen van gegevens uit draadloze telecommunicatie
Onderzoek doen gericht op innovatie en continuïteit van de interceptie
In stand houden en op verzoek beschikbaar stellen van sigintdetachementen, zowel personeel als materieel
De NSO verleende technische ondersteuning aan de AIVD en de MIVD om hen in staat te stellen hun bijzondere bevoegdheden met betrekking tot onderschepping van niet-kabelgebonden telecommunicatie zo efficiënt mogelijk uit te oefenen. Daarnaast was ook het zogeheten searchen van belang, dat wil zeggen het verkennen van de etherfrequenties ter voorbereiding op toekomstige aandachtsgebieden van de diensten.
Op basis van art. 26 van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002 waren beide diensten namelijk bevoegd tot het ontvangen en opnemen van "niet-kabelgebonden telecommunicatie die zijn oorsprong of bestemming in andere landen heeft". Hiervoor was geen toestemming van de betrokken minister vereist. Op grond van art. 27 mochten deze gegevens doorzocht worden aan de hand van namen, nummers en trefwoorden. Daarvoor was echter wel toestemming van de betrokken minister vereist en deze kon voor telkens 3 maanden worden verleend. Het met toestemming mogen doorzoeken gold eveneens voor niet-kabelgebonden communicatie waarbij verzender en ontvanger zich in Nederland bevinden.
De afluistercapaciteit van de NSO was bedoeld om informatie over en uit het buitenland te verzamelen, in de eerste plaats over klassieke militaire zaken en over terrorisme, zoals de netwerken van Al Qaida. De afluistermogelijkheden konden ook worden ingezet in het kader van de voorbereiding en de uitvoering van crisisbeheersingsoperaties.
Per 15 juni 2014 is de NSO opgegaan in een nieuwe organisatie genaamd Joint Sigint Cyber Unit (JSCU). De oprichting daarvan werd sinds 2012 voorbereid door een gezamenlijk team van AIVD en MIVD onder de naam Project Symbolon. De JSCU is gericht op het afweren van zogeheten cyberaanvallen en het afluisteren van radio- en satellietverkeer. Hierbij zal nauw worden samengewerkt met de afluisterdiensten van buitenlandse bondgenoten.
Source: Wikipedia.
'Koude oorlog' rond digitale snelweg bij Kamp Holterhoek bij Eibergen.
EIBERGEN - De aanleg van het glasvezelnetwerk in het buitengebied van Berkelland lijkt rond het militaire complex Kamp Holterhoek problemen op te leveren. Kabels en leidingen rond het kamp staan niet of niet volledig op de Klic-kaarten waar gravers voor het snelle internet zich op orienteren.
Normaalgesproken oogt het ondergrondse complex aan de Noachweg verlaten. De installaties op de verschillende niveaus beneden het maaiveld zijn geautomatiseerd: gegevensverwerking door medewerkers van militaire inlichtingendienst MIVD dan wel samenwerkingspartner AIVD kan op afstand. Kamp Holterhoek, waar experts op het gebied van de interceptie van hoogfrequent radioverkeer werkzaam zijn, ligt op nog geen kilometer afstand. Hier is de tegenwoordige 102 EOV-compagnie gelegerd. Waarbij EOV de afkorting is voor elektronische oorlogsvoering.
Dat landmachtonderdeel hoort tegenwoordig bij de Nationale Sigint Organisatie (NSO), met inmiddels een Engelse naam: Joint Sigint Cyber Unit (JSCU).
Eerder deze maand was het ondergrondse complex aan de Noachweg dagenlang het toneel van technische werkzaamheden. Defensie wil niet reageren op de oorzaak en aard van de problemen, maar ze vallen samen met gegraaf in praktisch elke wegberm in de buurtschap, voor de aanleg van snel internet voor bewoners. De paar honderd meter wegberm aan de Noachweg ter hoogte van het antenneveld wordt onberoerd gelaten, maar langs de andere wegen is of wordt gegraven. Daarbij wreekt zich dat de militaire infrastructuur niet op civiel kaartmateriaal wordt aangegeven.
Of Defensie nu tijdelijk wel of niet helemaal doof en blind voor de 'vangst' van hoogfrequente radiosignalen gemaakt is door de kabelleggerij, is niet zeker. Het ministerie wil niet reageren op een verzoek om informatie.
De kabelleggers geven aan op basis van de informatie op de kaart daar waar niets is aangegeven, de grond in te gaan. De nieuwe glasvezelkabel wordt op 3,5 tot 4 meter diepte gelegd. Volgens de technici ligt op die diepte absoluut niets.
Defensie roerde zich echter in de jaren negentig van de vorige eeuw ook bij andere projecten waarbij zou worden gegraven. En buurtbewoners herinneren zich hoe destijds de gemeente Eibergen ontdekte dat bij de aanleg van riolering in het buitengebied tal van buren van de militaire basis geen belangstelling meer hadden omdat ze al waren aangesloten op het rioolstelsel van 'het kamp'.
Die confrontatie tussen burgerlijke gemeente en Defensie heeft tot een bijzondere erfenis geleid: veel oudere kabels van antenne-installaties rond Kamp Holterhoek zijn sindsdien gemarkeerd met paaltjes met het gemeentewapen van de voormalige gemeente Eibergen en het woord 'rioolpersleiding'. Zoals langs een lang stuk onverharde, onbewoonde Voshaardijk waar de gebruikelijke 'kastjes' van het drukriool ontbreken. Hier markeren de gele paaltjes antennes en kabels op enkele velden uit de tijd van de Koude Oorlog.
Sinds de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst MIVD samen met de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst AIVD zich ook op internetverkeer richten, oriënteren de diensten zich verder op knooppunten van snelle datakabels. Waar de rest van het buitengebied van Berkelland momenteel aangesloten wordt op een snel glasvezelnetwerk, lijkt Kamp Holterhoek al langer een eigen aftakking te hebben van de datakabel die onder meer Enschede en Nijmegen verbindt.
De locatie van de TReNT-kabel werd recent bekend, doordat in Hupsel tussen Eibergen en Groenlo op 3 november de kabel bij de bouwwerkzaamheden voor de nieuwe N18 werd stukgetrokken. Of toen ook Defensie langer dan een etmaal afgekapt is geweest van belangrijke netwerken 'buiten', is ook iets waarover het ministerie niets kwijt wil.
De gemeente Berkelland is betrokken bij het project om het buitengebied van glasvezelkabel te voorzien. Gemeentewoordvoerders geven desgevraagd aan niet te weten over eventuele problemen rond de militaire infrastructuur waartoe de kabelprojecten zouden hebben geleid.
Source: Tubantia.
In 1997 startte het project Rood ("Radio Ontvangst Omni Directioneel") ter modernisering van de radio-antennes, destijds bestaande uit twee masten van elk 60 meter hoog op het antenneveld aan de Noachweg. Aanvankelijk wilde Defensie op een terrein nabij Kamp Holterhoek drie masten van 95 meter en drie andere van 75 meter hoog plaatsen met daartussen in koepelvorm gespannen antennedraden. Daarvoor zouden enkele boerderijen moeten worden gesloopt en het plan leidde dan ook tot protesten van bewoners. Tot opluchting van de omwonenden bleek in 2003 dat volstaan kon worden met vier cirkels van elk 12 sprietantennes van 15 meter hoog.
In december 2007 werd begonnen met de bouw van een ondergrondse ruimte voor de technische apparatuur en in 2008 werd het contract getekend met het Britse bedrijf Roke Manor Research Ltd. voor de bouw van een "rondom ontvangend antennesysteem" bestaande uit 52 antennes van elk 6 meter hoog, dat begin 2011 gereed zou moeten zijn. Met deze antennes, geplaatst in vier concentrische cirkels, kan hoogfrequent (HF) radioverkeer zowel in het horizontale als in het verticale vlak worden onderschept, alsmede op geavanceerde wijze direction finding worden uitgevoerd.
Eibergen was destijds de eerste plek ter wereld waar zich een dergelijk zeer gevoelig antennessysteem bevond. Hiermee kon de NSO de communicatie van bijvoorbeeld militaire regimes overal ter wereld in de gaten houden. Naar verluidt werken er in Verwervingscentrum Eibergen (VC Eibergen) vele tientallen specialisten, die zich vooral bezighouden met het interpreteren van de afgeluisterde informatie.
De drie hoofdtaken van de NSO waren:
Het onderscheppen van gegevens uit draadloze telecommunicatie
Onderzoek doen gericht op innovatie en continuïteit van de interceptie
In stand houden en op verzoek beschikbaar stellen van sigintdetachementen, zowel personeel als materieel
De NSO verleende technische ondersteuning aan de AIVD en de MIVD om hen in staat te stellen hun bijzondere bevoegdheden met betrekking tot onderschepping van niet-kabelgebonden telecommunicatie zo efficiënt mogelijk uit te oefenen. Daarnaast was ook het zogeheten searchen van belang, dat wil zeggen het verkennen van de etherfrequenties ter voorbereiding op toekomstige aandachtsgebieden van de diensten.
Op basis van art. 26 van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002 waren beide diensten namelijk bevoegd tot het ontvangen en opnemen van "niet-kabelgebonden telecommunicatie die zijn oorsprong of bestemming in andere landen heeft". Hiervoor was geen toestemming van de betrokken minister vereist. Op grond van art. 27 mochten deze gegevens doorzocht worden aan de hand van namen, nummers en trefwoorden. Daarvoor was echter wel toestemming van de betrokken minister vereist en deze kon voor telkens 3 maanden worden verleend. Het met toestemming mogen doorzoeken gold eveneens voor niet-kabelgebonden communicatie waarbij verzender en ontvanger zich in Nederland bevinden.
De afluistercapaciteit van de NSO was bedoeld om informatie over en uit het buitenland te verzamelen, in de eerste plaats over klassieke militaire zaken en over terrorisme, zoals de netwerken van Al Qaida. De afluistermogelijkheden konden ook worden ingezet in het kader van de voorbereiding en de uitvoering van crisisbeheersingsoperaties.
Per 15 juni 2014 is de NSO opgegaan in een nieuwe organisatie genaamd Joint Sigint Cyber Unit (JSCU). De oprichting daarvan werd sinds 2012 voorbereid door een gezamenlijk team van AIVD en MIVD onder de naam Project Symbolon. De JSCU is gericht op het afweren van zogeheten cyberaanvallen en het afluisteren van radio- en satellietverkeer. Hierbij zal nauw worden samengewerkt met de afluisterdiensten van buitenlandse bondgenoten.
Source: Wikipedia.
'Koude oorlog' rond digitale snelweg bij Kamp Holterhoek bij Eibergen.
EIBERGEN - De aanleg van het glasvezelnetwerk in het buitengebied van Berkelland lijkt rond het militaire complex Kamp Holterhoek problemen op te leveren. Kabels en leidingen rond het kamp staan niet of niet volledig op de Klic-kaarten waar gravers voor het snelle internet zich op orienteren.
Normaalgesproken oogt het ondergrondse complex aan de Noachweg verlaten. De installaties op de verschillende niveaus beneden het maaiveld zijn geautomatiseerd: gegevensverwerking door medewerkers van militaire inlichtingendienst MIVD dan wel samenwerkingspartner AIVD kan op afstand. Kamp Holterhoek, waar experts op het gebied van de interceptie van hoogfrequent radioverkeer werkzaam zijn, ligt op nog geen kilometer afstand. Hier is de tegenwoordige 102 EOV-compagnie gelegerd. Waarbij EOV de afkorting is voor elektronische oorlogsvoering.
Dat landmachtonderdeel hoort tegenwoordig bij de Nationale Sigint Organisatie (NSO), met inmiddels een Engelse naam: Joint Sigint Cyber Unit (JSCU).
Eerder deze maand was het ondergrondse complex aan de Noachweg dagenlang het toneel van technische werkzaamheden. Defensie wil niet reageren op de oorzaak en aard van de problemen, maar ze vallen samen met gegraaf in praktisch elke wegberm in de buurtschap, voor de aanleg van snel internet voor bewoners. De paar honderd meter wegberm aan de Noachweg ter hoogte van het antenneveld wordt onberoerd gelaten, maar langs de andere wegen is of wordt gegraven. Daarbij wreekt zich dat de militaire infrastructuur niet op civiel kaartmateriaal wordt aangegeven.
Of Defensie nu tijdelijk wel of niet helemaal doof en blind voor de 'vangst' van hoogfrequente radiosignalen gemaakt is door de kabelleggerij, is niet zeker. Het ministerie wil niet reageren op een verzoek om informatie.
De kabelleggers geven aan op basis van de informatie op de kaart daar waar niets is aangegeven, de grond in te gaan. De nieuwe glasvezelkabel wordt op 3,5 tot 4 meter diepte gelegd. Volgens de technici ligt op die diepte absoluut niets.
Defensie roerde zich echter in de jaren negentig van de vorige eeuw ook bij andere projecten waarbij zou worden gegraven. En buurtbewoners herinneren zich hoe destijds de gemeente Eibergen ontdekte dat bij de aanleg van riolering in het buitengebied tal van buren van de militaire basis geen belangstelling meer hadden omdat ze al waren aangesloten op het rioolstelsel van 'het kamp'.
Die confrontatie tussen burgerlijke gemeente en Defensie heeft tot een bijzondere erfenis geleid: veel oudere kabels van antenne-installaties rond Kamp Holterhoek zijn sindsdien gemarkeerd met paaltjes met het gemeentewapen van de voormalige gemeente Eibergen en het woord 'rioolpersleiding'. Zoals langs een lang stuk onverharde, onbewoonde Voshaardijk waar de gebruikelijke 'kastjes' van het drukriool ontbreken. Hier markeren de gele paaltjes antennes en kabels op enkele velden uit de tijd van de Koude Oorlog.
Sinds de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst MIVD samen met de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst AIVD zich ook op internetverkeer richten, oriënteren de diensten zich verder op knooppunten van snelle datakabels. Waar de rest van het buitengebied van Berkelland momenteel aangesloten wordt op een snel glasvezelnetwerk, lijkt Kamp Holterhoek al langer een eigen aftakking te hebben van de datakabel die onder meer Enschede en Nijmegen verbindt.
De locatie van de TReNT-kabel werd recent bekend, doordat in Hupsel tussen Eibergen en Groenlo op 3 november de kabel bij de bouwwerkzaamheden voor de nieuwe N18 werd stukgetrokken. Of toen ook Defensie langer dan een etmaal afgekapt is geweest van belangrijke netwerken 'buiten', is ook iets waarover het ministerie niets kwijt wil.
De gemeente Berkelland is betrokken bij het project om het buitengebied van glasvezelkabel te voorzien. Gemeentewoordvoerders geven desgevraagd aan niet te weten over eventuele problemen rond de militaire infrastructuur waartoe de kabelprojecten zouden hebben geleid.
Source: Tubantia.
Op welke wijze komen de antennesignalen vanuit het veld naar Kamp Holterhoek? Wordt er meteen A/D conversie toegepast en worden de signalen per glasvezel getransporteerd? Gebeurt dit per antenne of per groep geschakelde antennes?
Logper op het kamp zelf.