Operatie GROUSE-2.
Voor de zomer van 1942 begonnen SOE instructeurs onder de deelnemers van de agentenopleiding de besten te selecteren die deel zouden kunnen nemen aan de meeste gewaagde operatie aller tijden. Alle deelnemers aan de loodzware opleiding waren jonge Noren die uit Noorwegen ontsnapt waren en vrijwillig dienst hadden genomen bij de Norwegion Independant Compagny, ook wel de Linge Compagnie genoemd.
De compagnie had zijn naam te danken aan Kapitein Martin Linge, die tijdens een commandoactie in Noorwegen door een Duitse sluipschutter gedood was. Men was niet alleen op zoek naar uitstekende soldaten, maar zij moesten tevens echte bergsportmensen zijn, die alle uitdagingen van de natuur aan zouden kunnen. Uiteindelijk werden er 10 mannen geselecteerd: Jens Anton Poulsson, Arne Kjelstrup, Knut Haukelid, Claus Helberg, Knut Haugland, Joachim Rønneberg, Birger Strømsheim, Hans Storhaug, Kasper Idland en Frederik Kayser.
Terwijl de top van de engelse militaire planners onderling overhoop lag over de te volgen strategie besloot SOE een kwartiermakers op de Hardangervidda te droppen. Poulsson, een ervaren bergbeklimmer, werd als leider gekozen, hij koos Helberg, Haukelid, Haugland en Kjelstrup en vormde daarmee de deelnemers van operatie Grouse-2.
Voor de zomer van 1942 begonnen SOE instructeurs onder de deelnemers van de agentenopleiding de besten te selecteren die deel zouden kunnen nemen aan de meeste gewaagde operatie aller tijden. Alle deelnemers aan de loodzware opleiding waren jonge Noren die uit Noorwegen ontsnapt waren en vrijwillig dienst hadden genomen bij de Norwegion Independant Compagny, ook wel de Linge Compagnie genoemd.
De compagnie had zijn naam te danken aan Kapitein Martin Linge, die tijdens een commandoactie in Noorwegen door een Duitse sluipschutter gedood was. Men was niet alleen op zoek naar uitstekende soldaten, maar zij moesten tevens echte bergsportmensen zijn, die alle uitdagingen van de natuur aan zouden kunnen. Uiteindelijk werden er 10 mannen geselecteerd: Jens Anton Poulsson, Arne Kjelstrup, Knut Haukelid, Claus Helberg, Knut Haugland, Joachim Rønneberg, Birger Strømsheim, Hans Storhaug, Kasper Idland en Frederik Kayser.
Terwijl de top van de engelse militaire planners onderling overhoop lag over de te volgen strategie besloot SOE een kwartiermakers op de Hardangervidda te droppen. Poulsson, een ervaren bergbeklimmer, werd als leider gekozen, hij koos Helberg, Haukelid, Haugland en Kjelstrup en vormde daarmee de deelnemers van operatie Grouse-2.
Jens Anton Pulsson
Knut Magne Haugland
Claus Urbye Helberg
Arne Kjelstrup
Knut Haugelid
Poulsson was een opvallende figuur met altijd een pijp in zijn mondhoek geklemd. Via een reis door vier continenten was hij in Engeland aangekomen. Hij kwam uit Rjukan en kende de omgeving op zijn duimpje en hij had als kind ook gezien hoe de fabriek van Norsk Hydro gebouwd werd. Zijn hele familie woonde nog steeds in Rjukan, maar hij mocht tijdens de operatie onder geen beding contact met hen opnemen.
Haukelid was bij de instructeurs opgevallen omdat hij naast zeer intelligent, ook heel scherp was en hard werkte. Hij was een goede onderofficier die heel berekenend was en goed leiding kon geven. Al in het begin van de oorlog hield hij zich bezig met verzet acties tegen de bezetter. Hij was medeorganisator van de zogenaamde “Shetland bus” en een illegale bootverbinding tussen Schotland en Noorwegen Samen met Sverre Midskau en Max Manus blies hij in Trondheim een onderzeebootbasis op. Na deze actie vluchtte hij naar Zweden en via Stockholm kwam in Engeland terecht.
Helberg was ook inwoner van Rjukan, hij had op de lagere school naast Pulsson in de schoolbank gezeten. Hij was instructeur bij de Noorse bergsport vereniging, maar toen in Europa de oorlog uitbrak nam hij dienst in het Noorse leger. Werd krijgsgevangen genomen, ontsnapte en ging weer als berginstructeur werken. Toch moest hij op gegeven moment naar Zweden vluchten en begon vervolgens als koerier voor de illegaliteit berichten uit Noorwegen naar Zweden te smokkelen. Op dat moment was er namelijk nog geen radiostation in Noorwegen dat contact met Engeland had. Na gevangschap in Zweden werd hij door tussenkomst van de Engelsen op een vliegtuig naar Engeland gezet. Claus had de eigenschap altijd in problemen te komen, maar hij zag altijd ook kans om zich er weer uit te redden.
Haugland was een radiobedienaar/marconist van de eerste orde, hij had voor de oorlog op een handelsschip gevaren en hij had deelgenomen aan de achterhoede gevechten na de Duiste inval in Noorwegen. Tijdens de bezetting werkte hij in een radio fabriek en begon hij voor het verzet te werken. Na drie keer gearresteerd te zijn geweest, vluchtte hij naar Zweden en wist Engeland te bereiken waar hij dienst nam in de Linge Compagnie.
Kjelsrup was in Rjukan geboren, maar groeide op in Olso. Hij besteedde echter veel tijd in Telemarken en kon zich daar uitstekend redden. Hij was klein, maar stevig gebouwd, was loodgieter en had een enorm gevoel voor humor. Lef had hij ook, tijdens de Duitse invasie in Noorwegen had hij met nog iemand anders een Duitse colonne aangevallen die het binnenland introk. Hij had Poulsson op de boot van Canada naar Engeland ontmoet en Poulsson was onder de indruk geraakt van deze kleine man.
Haukelid was bij de instructeurs opgevallen omdat hij naast zeer intelligent, ook heel scherp was en hard werkte. Hij was een goede onderofficier die heel berekenend was en goed leiding kon geven. Al in het begin van de oorlog hield hij zich bezig met verzet acties tegen de bezetter. Hij was medeorganisator van de zogenaamde “Shetland bus” en een illegale bootverbinding tussen Schotland en Noorwegen Samen met Sverre Midskau en Max Manus blies hij in Trondheim een onderzeebootbasis op. Na deze actie vluchtte hij naar Zweden en via Stockholm kwam in Engeland terecht.
Helberg was ook inwoner van Rjukan, hij had op de lagere school naast Pulsson in de schoolbank gezeten. Hij was instructeur bij de Noorse bergsport vereniging, maar toen in Europa de oorlog uitbrak nam hij dienst in het Noorse leger. Werd krijgsgevangen genomen, ontsnapte en ging weer als berginstructeur werken. Toch moest hij op gegeven moment naar Zweden vluchten en begon vervolgens als koerier voor de illegaliteit berichten uit Noorwegen naar Zweden te smokkelen. Op dat moment was er namelijk nog geen radiostation in Noorwegen dat contact met Engeland had. Na gevangschap in Zweden werd hij door tussenkomst van de Engelsen op een vliegtuig naar Engeland gezet. Claus had de eigenschap altijd in problemen te komen, maar hij zag altijd ook kans om zich er weer uit te redden.
Haugland was een radiobedienaar/marconist van de eerste orde, hij had voor de oorlog op een handelsschip gevaren en hij had deelgenomen aan de achterhoede gevechten na de Duiste inval in Noorwegen. Tijdens de bezetting werkte hij in een radio fabriek en begon hij voor het verzet te werken. Na drie keer gearresteerd te zijn geweest, vluchtte hij naar Zweden en wist Engeland te bereiken waar hij dienst nam in de Linge Compagnie.
Kjelsrup was in Rjukan geboren, maar groeide op in Olso. Hij besteedde echter veel tijd in Telemarken en kon zich daar uitstekend redden. Hij was klein, maar stevig gebouwd, was loodgieter en had een enorm gevoel voor humor. Lef had hij ook, tijdens de Duitse invasie in Noorwegen had hij met nog iemand anders een Duitse colonne aangevallen die het binnenland introk. Hij had Poulsson op de boot van Canada naar Engeland ontmoet en Poulsson was onder de indruk geraakt van deze kleine man.
1919 - 2003
1917-2009
1918-2010
1911 - 1994
1913 - 1995
(Naar overzicht)
(Vorige hoofdstuk)
(Volgende hoofdstuk)